ไข่ขาวหายไป….

คำเตือน….นี่ไม่ใช่ข้อเขียนทางวิชาการ แต่เป็นเนื้อหาที่สื่อจากจิตสำนึก หรือเสียงสะท้อนเล็กๆในมุมนึงของหัวใจผู้เขียนเอง

((ความดีใดๆที่เกิดขึ้นในนี้นั่นย่อมมาจากพระองค์ผู้เดียว และหากความผิดพลาดใดๆที่เกิดขึ้น นั่นก็ย่อมเกิดจากความอ่อนแอ โง่เขลา ของบ่าวผู้นี้เอง))
                                                 …..และการชี้นำในสิ่งถูกนั้นก็เป็นสิ่งที่ทุกหัวใจปรารถนา…….

การกระทำ หรือ สิ่งที่ตอกย้ำซ้ำๆหลายๆครั้งนั้น ทำให้จิตใจต้อง จดจ่อ สมาธิต้องหยุดนิ่ง และหัวใจต้องครุ่นคิด เฉกเช่นเดียวกับการเพรียกหาอัลลอฮฺด้วยพระนามที่หลากหลาย ซ้ำแล้วซ้ำอีก …

 

      ทุกๆวันหลังจากเข้าแถวอ่านดุอาในตอนเช้า จะมีคุณครูขึ้นมาจับไมค์ฝากข้อคิดเล็กน้อยๆไว้ให้กับเด็กๆที่ภาคฤดูร้อนได้ฟังกัน ถ้าตั้งใจฟังกันก็จะได้

นะศีหะฮฺดีๆกลับไปคิดสะกิดใจเลยทีเดียว

        นี่ก็เป็นอีกวันที่มีครูท่านนึงออกมาให้นะศีหะฮฺกับพวกเรา ชายร่างสันทัด อายุราวๆไม่เกินสามสิบเห็นจะได้ ครูพูดถึงอัลอิหฺซาน แล้วก็ถามคำถามเด็กๆว่าคืออะไร ชื่อเหมือนมัสยิดนี้เลย…เด็กๆก็ตอบได้อย่างดีว่า คือความดี

    ขอสรุปในใจความที่ครูกล่าวไว้คร่าวๆว่า "ที่จริงแล้วหลักอิหฺซานนั้นต้องเริ่มปลูกฝังเสียตั่งแต่เด็กๆ ไม่ใช่มาเริ่มกันตอนโต ต้องให้คุณครูรวมถึงพ่อแม่และทุกๆคนมีส่วนร่วมให้เด็กเข้าใจและรู้ถึงหลักอิหฺซาน ควบคู่กับทั้งหลักอีมาน และหลักอิสลามหรืออิบาดะห์ด้วย อย่างเช่นยกตัวอย่างง่ายๆ เด็กๆเวลาครูหันหลังเขียนกระดานอยู่ก็แอบเล่นแอบคุยพอครูหันหันหน้ามาก็ทำเรียบร้อยปกติ  …." 

       เราจึงต้องเติบโตบนพื้นฐานของความรู้ ความเข้าใจ บนหลักอิหฺซานอย่างถูกต้องและเมื่อนั้น ทุกอย่างก็จะออกมาดีและสมบรูณ์ในบริบทของ

อิสลามที่ครบถ้วน เหมือนที่ท่านร่อซูลเคยถูกญิบรีลถามถึงหลักอิหฺซานไว้ว่า

                                  (( أَنْ تَعْبُدَ الله
كَأَنَّكَ تَرَاهُ ، فَإِنْ لَمْ تَكُنْ تَرَاهُ فَإِنَّهُ يَرَاكَ ))

“ท่านต้องภักดี
(ทำการอิบาดะฮฺ) ต่ออัลลอฮฺเสมือนท่านเห็นพระองค์
แม้นว่าท่านไม่เห็นพระองค์ แต่แท้จริงพระองค์ทรงเห็นท่าน”

 ครูพูดอยู่ประโยคนึงที่ว่าแม้นว่าท่านไม่เห็น
พระองค์เป็นความจริง แต่แท้จริงพระองค์ทรงเห็นท่านเป็นความจริงยิ่งกว่า

และแล้วนะศีหะฮฺนั้นก็ดูเหมือนจะเลือนลางไป หากไม่ได้พี่ชายในอิสลามของฉันคนนึงขอให้ช่วยสอนเตาฮีดแทนในชั้นปี6ในหัวข้อของอัลอิหฺซาน

อัลอิหฺซานถูกกลับมาค้นคว้าในหัวของฉันอีกครั้ง พร้อมกับข้อมูลในสมองอันน้อยนิด แล้วก็มีคำถามผุดขึ้นมาในใจว่า แล้วจะยกตัวอย่างยังไงดี

ความจริงแล้วตอนได้รับอมานะห์มานั้น ก็หาข้อมูลจากในหนังสือบ้าง ตามเว็ปบ้าง แต่จะเอาเข้าจริงกลับรู้สึกโล่งมากมายในหัว

และความที่วิชาเตาฮีดถูกจัดตารางต่อจากประวัติศาสตร์ที่น่าย้อนอดีตรำลึกถึงแล้ว  กว่าจะฉุดนร.จากภวังค์ในต้นคาบก็เล่นเอานึกตัวอย่างไม่ออก

ไปจบที่ไข่ดาวได้อย่างไรไม่รู้ (ไม่ได้หิวนะแต่ทำไมไม่รู้^^) ลองตั้งคำถามกับเด็กถึงองค์ประกอบของอิสลามแล้ว อัลฮัมดุลิ้ลลาที่เด็กสามารถตอบได้ว่าอิสลามนั้นประกอบด้วยหลักใหญ่สามข้อนั่นคือ  อีมาน อิสลาม(อิบาดะห์) อิหฺซาน นั่นเอง

  และแล้วคุณครูเตาฮีดจำเป็นก็เริ่มวาดรูปไข่ดาวบนไวบอร์ด พร้อมพากย์ประกอบว่าพยายามมองให้เป็นไข่ดาวแล้วกันนะ^^

บอกเด็กว่า ไข่แดงเนี่ย เปรียบเสมือน อีมานและอิบาดะห์  ส่วนไข่ขาวที่ล้อมรอบไข่แดงนั้นก็เปรียบเสมือน กับอิหฺซาน แน่นอนว่าไข่ดาวหรือในวิชาวิทยาศาสตร์สมัยมัธยมเรียกว่า "นิวเคลียส" นั้นมีความสำคัญมาก เพราะหากไข่แดงนั้นจะเติบโตขึ้นมาเป็นลูกเจี้ยบหรือสัตว์ต่างๆนั้นก็ย่อมมาจากตรงนี้

      แต่หากไข่ดาวจะขาดซึ่งไข่ขาวล้อมรอบแล้วนั้น มันก็ย่อมไม่ถูกเรียกว่าไข่ดาวอีกต่อไป เหมือนกันกับอิสลาม หากมีการกระทำ มีการศรัทธา แต่แหว่งเรื่องอิหฺซานหรือน่าจะใช้คำเชิงๆ จิตสำนึกแล้วละก็ แน่นอนมันก็โยงไปเกี่ยวในด้านของการศรัทธาที่สั่นคลอนได้อีกเหมือนกัน เพราะหนึ่งในการศรัทธาในซาต(ตัวตน) ของพระองค์แล้ว ย่อมขาดหลักของการเชื่อมั่นในพระนามและคุณลักษณะข้อใดข้อนึงไม่ได้ 

        หากคนทุกคนนึกถึงหลักอิหฺซานอยู่ตลอดเวลาแล้วละก็ คงไม่มีใครกล้าจะทำอะไรๆตามเสียงเรียกร้องของชัยฏอน 

  อย่างที่ทิ้งคอมเม้นท์ไว้เรื่องที่แล้วว่า โลกนี้ซับซ้อนมากนัก เรื่องที่คนคนนึงประสบอยู่อาจะเหมือน หรือคล้ายกับอีกคนประสบอยู่ บ้างหาทางออกได้ บ้างเจอทางตัน บทสรุปของคำตอบสุดท้ายอาจต่างกัน นั่นก็เพราะบางที "เหตุผลของคนคนนึง อาจไม่ใช่เหตุผลของอีกคนก็เป็นได้ "

      บางทีสภาพแวดล้อมก็เป็นตัวชี้ว่าคนคนนึงจะมีชีวิตและดำเนินชีวิตในปัจจุบันอย่างไร(ถึงแม้ไม่เสมอไปก็ตาม) 

แอบเป็นห่วงใครต่อใครที่กำลังลืมหลักอิหฺซานในการดำเนินชีวิต รวมถึงตัวเองด้วย บางทีก็นึกไปเองว่าอัลลอฮฺทรงรู้ว่าบ่าวเจออะไรและเหตุผลใดที่ต้องทำเช่นนี้ แอบหลงเข้าข้างความรู้สึกตัวเองก็บ่อย แต่ก็ต้องตั้งคำถามให้เหตุผลที่ตัวเองยกๆมาเสมอว่า เหตุนี้นี้หรือเปล่าที่วันนั้นจะตอบพระองค์

จะเอาคำตอบนี้หลอไปอ้างกับอัลลอฮฺว่าต้องทำเช่นนั้น…ไม่มีคำตอบในใจนอกจากว่า "แล้วมันจะฟังขึ้นไหม"

       อัลฮัมดุลิ้ลลาที่ใครหลายๆคนยังรวมตัวอยู่กันได้ท่ามกลางกระแสอะไรต่อมิอะไรที่พร้อมจะพาใครต่อใครหลุดออกจากอิสลาม……….

                                                                                                                          ด้วยรัก และศรัทธาเดียวกัน….AL-BAHRULHADEE