โดย…الجنان
ภายในห้องรับแขก
หญิงสาวสวยกำลังนั่งอ่านหนังสือกองมหึมา
เธอชื่อ ญินานเป็นนิสิตปีที่2 ของมหาลัยชื่อดัง
เธอตั้งใจและสอบเข้าคณะนิติศาสตร์ที่เธอหวังจะเรียนมันได้อย่างสมใจ
ตอนนี้เธอเรียนอยู่ปีที่สองแล้ว
เธอไม่เคยทำให้ใครๆผิดหวังในตัวเธอโดยเฉพาะพ่อและแม่
ญินานนั่งอยู่ในห้องรับแขก
พลางใจเธอก็เหม่อลอยอยู่ในห้วงความคิดบางอย่าง
แล้วพี่ชายที่แสนดีของเธอนำเอาแก้วกาแฟที่มีลาเต้ฟองฟูขึ้นรูปเนียน
ละเอียดใบย่อมมาวางไว้บนโต๊ะรับแขกให้น้องสาวอย่างเบามือ
เขาไม่อยากรบกวนเธอสักเท่าไหร่
แต่ด้วยแรงของผู้ชายแล้ว..เสียงแก้วก็กระทบกับกระจกของโต๊ะ
ทำให้เธอหลุดจากห้วงความคิดได้อย่างรวดเร็ว
อนิส ถามน้องสาวพลางทำหน้าขอโทษขอโพยเพราะรู้ว่าน้องกำลังเคร่งเครียดกับหนังสือกองโตแล้วพูดกับเธอว่า “พี่เสียงดังหลอนาน
ขอโทษทีละกันพี่พยายามแล้วแต่พี่ชดใช้การทำลายสมาธิเธอด้วยลาเต้ฝืมือชั้นเทพถ้วยนี้ละกัน”
เขายิ้มแล้วส่งถ้วยกาแฟใบนั้นให้เธอ
ญินานยิ้มแล้วทำหน้าเหนือชั้นกว่าแล้วตอบกลับพี่ชายของเธอว่าแหมพี่นิส
ชั้นทงชั้นเทพอะไรกัน มันก็แค่กาแฟ 3 in 1
ที่พี่ซื้อมาชงใส่น้ำร้อนก็เท่านั้นแหละ” อนิสผู้เป็นพี่แย้งทันควัน
“แต่พี่ทำด้วยความจริงใจเลยนะเนี่ย
อุส่าเป็นห่วงเด็กกฎหมายที่ต้องนั่งคร่ำเคร่งท่องมาตรานั้นมาตรานี้
เราก็กลัวจะหลับเดี้ยวจะเอา D เอา F มาฝากที่บ้านละจะแย่
แล้วนี่มัวคิดอะไรอยู่ละนั่งเหม่อเชียว”
อนิสกลับเปลี่ยนหัวข้อสนทนาที่คุยอยู่สนใจสิ่งที่ญินานกำลังคิด
ก่อนหน้าที่เขาจะเอากาแฟถ้วยนี้มาให้เธอ
ญินานเลี่ยงที่จะเล่าให้พี่ชายฟังเธอกลับถามพี่ชายของเธอว่ากาแฟสักแก้วถ้าเราใส่แต่กาแฟกับน้ำตาลมันจะอร่อยไหม ? ”
พี่ชายของเธอขำพลางหันหน้ามาถามน้องสาวด้วยความฉงนว่า “ทำไมเราจะชงกาแฟให้ใครเขาดื่มละ”
เธอพูดขึ้นมาว่ากาแฟถ้าจะชงให้อร่อยก็ต้องรู้ใจคนดื่ม
ถึงจะอร่อยถูกไหมพี่ แล้วพวก 3 in 1
มันมีหลายอย่างผสมอยู่ในนั้นเรียบร้อยแล้วไม่ต้องทำอะไรมาก แค่เติมน้ำร้อน
ก็ได้กินไม่ต้องยุ่งยาก ถ้าเปรียบการชงกาแฟเหมือนกับการทำงานเพื่ออัลลอฮ
ถ้าการทำงานของเขามันมาจากเพราะสายตาของผู้คนที่มองเขาว่าถ้าเขาทำ
คนอื่นจะได้มองเขาอย่างชื่นชม
หรือถ้าเขาไม่ทำคนอื่นจะมองไม่ดีเพราะมันเป็นกฎที่คนอื่นทำเราก็ต้องทำ
ไม่ได้ทำเพราะ มันเป็นงานของอัลลอฮ “
“ “
การทำงานเพื่ออัลลอฮ
ก็เหมือนการชงกาแฟให้คนพิเศษสักคน กาแฟที่ดีต้องพิถีพิถันในทุกขั้นตอน
เริ่มจากเมล็ดกาแฟที่ดี มีคุณภาพวัตถุดิบต้องสดใหม่ ตอนทำต้องตั้งใจใส่ใจในการทำ
แล้วเราก็ต้องรู้จักใจคนดื่ม
ก็เหมือนกับการทำงานเพื่ออัลลอฮ
ไม่ว่าเรื่องใดก็ตาม ถ้าเราเริ่มตั้งแต่การเริ่มต้องเหนียต อย่างดีเพื่ออัลลอฮ
องค์เดียว
เสื้อผ้าและร่างการทุกอย่างต้องเติบโตจากสิ่งที่ฮาล้าล
ในทุกๆขั้นตอนการทำงานเพื่ออัลลอฮต้องทำอย่างตั้งใจและใส่ใจทุกๆรายละเอียด
ที่สำคัญต้องรู้ว่าสิ่งไหนเป็นหนทางสู่ความพอพระทัยของพระองค์และสิ่งใดที่พระองค์ทรงกริ้ว พี่นิสว่าไหม
ถ้าเราลองทำให้มันเหมือนกับการชงกาแฟถ้วยพิเศษให้กับคนที่พิเศษที่สุดสำหรับเรา
คงไม่มีใครหรอกที่ทำอะไรซักอย่างเพื่อใครซักคนโดยเฉพาะอย่างยิ่งคนนั้นเป็นคนพิเศษด้วยแล้วละก็..เขาคงไม่ทำอะไรซักอย่าง
เพราะถูกบังคับให้ทำ เพราะให้คนอื่นชมว่าดีอย่างนั้นอย่างนี้
เพราะแสแสร้งแกล้งทำเพื่อตบตาคนพิเศษของตัวเองหรอกเนอะ
..แล้วถ้าเค้าคนนั้นรู้…เค้าจะชอบใจหลอ แต่พระองค์ทรงรอบรู้ทุกสิ่ง
กระทั่งมนุษย์เองยังไม่พอใจ
อัลลอฮก็ย่อมไม่พอใจกว่าในการทำงานต่างๆเพื่อสิ่งอื่นจากอัลลอฮ
แล้วสิ่งนั้นยังเป็นสิ่งที่ถูกสร้างเหมือนกับบ่าวด้วยแล้วละก็…มันช่างเนรคุณอะไรเช่นนี้เฮ้อ…… พี่นิสอย่างเพิ่งเบื่อนะฟังนานพูดก่อน”
หญิงสาวยิ้มเจือนๆแล้วเริ่มพูดต่อ.. มันก็เหมือนกาแฟ3 in 1
เนอะพี่ ที่มันรวมทุกอย่างไว้ ภายนอกก็มองไม่รู้หรอกว่า ใช้3 in 1
หรือทำเองอย่างตั้งใจ แต่พอชิมดูแล้วก็เฉลยคำตอบได้ทุกอย่าง
ก็อย่างว่าแหละค่ะ3 in 1มันหาซื้อได้ง่ายแต่ความอิคลาศต่อการทำงาน
มันไม่ได้มีวางขายตามเซเว่นหรือร้านขายของทั่วไป อยากได้มันก็ต้องสร้างขึ้นเองและรักษามันให้ดีตลอดเวลาด้วย
น่าสงสารคนที่ทำงานของอัลลอฮเพราะสายตาของมนุษย์จริงๆ ถึงวันนั้น สิ่งที่เขาพร่ำพูดและแสดงให้ใครๆเห็นมันก็ไม่มีค่าสักนิดเดียวในสายตาของพระผู้สร้างถึงแม้มันจะทำให้เขาดูดีมีราคาในสายตาของมนุษย์ก็ตาม
”
พูดจบเธอก็ปิดหนังสือในมือแล้ววางถ้วยกาแฟที่ถูกดื่มไปแล้วค่อนแก้ว
อนิสผู้เป็นพี่ได้แต่อึ้งในตัวน้องสาวเขากล่าวเสริมคำพูดของเธอต่อว่า “ นานรู้ไหม
พอเวลาพี่ละหมาดแล้วเริ่มอ่านดุอาอิฟติตะห์
ความหมายของมันทำให้พี่ต้องมานั่งทบทวนเหนียตของพี่ในทุกๆวัน
ว่าการละหมาดของพี่การมีชีวิตอยู่ในโลกนี้และการตายของพี่ มันลิ้ลลา
เพื่ออัลลอฮจริงหรือเปล่า?
พี่คงจะเป็นคนโกหกมากๆถ้าการทำงานของพี่ยังเป็นเพราะสายตาของผู้คนที่มองเราอยู่มากกว่า
สายตาของอัลลอฮที่มองพี่อยู่
พี่คงเป็นคนโกหกที่ทั้ง5เวลาพร่ำบอกพระองค์บอกตัวเองว่าทั้งชีวิตของพี่เพื่ออัลลอฮ..แต่พี่ไม่ได้ทำอย่างนั้นจริงๆ
”
พอพูดจบ สายตาของญินานก็พลันไปมองปฏิทินที่แขวนไว้ข้างผนังแล้วพูดด้วยเสียงที่ตกใจพลางตื่นเต้นแล้วบอกกลับพี่ชายของเธอว่า
“ ตายแล้วพี่นิส เหลือเวลาอีกไม่กี่วันก็ใกล้ที่แขกคนสำคัญอย่างรอมฏอนจะมาเยือนเราแล้ว..คราวนี้เราคงต้องเช็คเหนียตทำอิบาดะห์ต่ออัลลอฮอย่างเต็มที่แล้วละ
”
ก่อนที่พี่นิสของน้องนานจะเดินออกจากห้องไป
เขาอมยิ้มที่มุมปากพลางพูดในใจกับตัวเองว่า
“ แค่กาแฟลาเต้ถ้วยเดียว มันเปรียบเทียบไปได้ซะไกลเลยน้องเรา ”